- SENIO
- SENIOiactus erat in prisco talorum lusu, Graecis Κῶος, i. e Cous, dictus, quem qui iecerat, nummum ex acervo lucrabatur. Persius Sat. 3. v. 48.---- ---- ---- Quid dexter Senio Ferret,Scire erat in voto: damnosa Canicula quantumRaderet.Nisi aliter ex Lusus Lege convenerat, ut fecerat Augustus, in cuius Ep. ad Tiberium apud Suetonium legimus, c. 71. Inter cenam lusimus γεροντικῶς et heri et hodie. Talis enim iactatis, ut quisque Canem aut Senionem miserat, in singulos talos singulos denarios in medium conferebat, quos tollebat universos, qui Venerem iecerat. Ubi tam Senionis, quam Canis (cum nempe unio prodihat) iactus damnosus erat. Sed alioquin etiam, si quis cum Cane Senionem iecisset, infelix is habebatur: ut colligere est, ex Martialis Xentis l. 13. Epigr. 1. v. 6.Senio nec nostrum cum Cane quassat ebur.Vide infra in voce Talorum lusus, it. ubi de Tesseris.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.